SON VEDA
RAFET EL ROMAN
Ne dindim, ne duruldum
Her yokluğu unuttum
Ne varsa sende buldu bu kalp
Ne günlere kaldı bu can, dayandı, durdum
'Döner, sabır' dedim yürek
Gel gör ki, bak senden önce
Ben hiç kimseye
Böylesine deli aşık olmadım
Ne varsa geçmişte kalan, seninle yaşanan
Gözlerimden geçiyor şimdi
Bir zaman geçmiş aşklardan
Bir şiir, kitap okursan hatırla
Seni sonsuz ve yalansız
Karşılıksız, amansız
Seven var
Gönül her gün bir yerinden
Yaralandı sen giderken
Unutma
Bir düş, bir yaprak gibi
Savruldu gör şu ömrü
Uğrunda
Ne yıldım, ne kırıldım
Gururla direndim
'Sana değer' dedim her gün
Bilmiyorsun ne haldeyim
Kan revan içinde kalbim
Tepeden tırnağa yanıyorum
Uçurum diplerinde bedenim
Betonlar düşüyor sanki bağrıma
Bir bir ağaçlar devriliyor
Şimdi tam baş ucumda
Ne olursun
Ya dön gel; ya beni de al yanına
Kim bilir; belki bu sonuncu günüm
Sana son sözüm
Son vedam
Her yokluğu unuttum
Ne varsa sende buldu bu kalp
Ne günlere kaldı bu can, dayandı, durdum
'Döner, sabır' dedim yürek
Gel gör ki, bak senden önce
Ben hiç kimseye
Böylesine deli aşık olmadım
Ne varsa geçmişte kalan, seninle yaşanan
Gözlerimden geçiyor şimdi
Bir zaman geçmiş aşklardan
Bir şiir, kitap okursan hatırla
Seni sonsuz ve yalansız
Karşılıksız, amansız
Seven var
Gönül her gün bir yerinden
Yaralandı sen giderken
Unutma
Bir düş, bir yaprak gibi
Savruldu gör şu ömrü
Uğrunda
Ne yıldım, ne kırıldım
Gururla direndim
'Sana değer' dedim her gün
Bilmiyorsun ne haldeyim
Kan revan içinde kalbim
Tepeden tırnağa yanıyorum
Uçurum diplerinde bedenim
Betonlar düşüyor sanki bağrıma
Bir bir ağaçlar devriliyor
Şimdi tam baş ucumda
Ne olursun
Ya dön gel; ya beni de al yanına
Kim bilir; belki bu sonuncu günüm
Sana son sözüm
Son vedam
