BIRAKMAN DOĞRU MU?
ANIL PİYANCI
Söyle çekinme benimle konuş
Hatta nefesinle içime doluş
Gözüme bakıp söyle içimdeki deliye dokun
Çünkü konuşamazsak hayat bak eziyet olur.
İkimize hiç bir zaman uzak durma
Boşuna üzülüp, bana kurulup tuzak kurma
Düşürme bu duruma bizi, yolumuzu kesip
Umurumda değil inan gururumu rezil etsen de inancımı kaybetmedim hiç
Ellerini tutunca diyorum dans etmeliyiz
Belki bütün hayatımı sana sarfetmeliyim
Senden vazgeçemem hiç bir zaman affet meleğim.
Gel geride bırak kötü anılarını
Sarılıp tekrar hisset bana
Sen sevgiye inan, yeni anılarını düşün
Söylemez hisler yalan
Sımsıkı sar ellerini bırakma
İkimiz de geçmeliyiz sınavdan
Yaşamak yaşatır bak herkese bir travma
Yokluğunu düşününce inan kalbim duraklar
Duraklar ‘dur aptal’
Diyor bak ardımdan sesleniyor hayat
Yeni bi şarkı gibi besteliyor yalan
Yine de umudunu kesme diyor, dayan.
Sanki bir mucize bu aşk, sanki yıldırım gibiydi.
Evet doğru bu adam çılgınının biriydi
Ve sen benim şansım, bir nevi tılsımım gibiydin
Gökyüzünde en güzel parlayan yıldızım gibiydin
Gel geride bırak kötü anılarını
Sarılıp tekrar hisset bana
Sen sevgiye inan, yeni anılarını düşün
Söylemez hisler yalan
Söyle umutlar yine soldu mu?
Sarhoşken verilen sözler gibi kaybolduk mu?
Söyle gerçekten seven oldu mu?
Ellerimi sımsıkı tutarken bırakman doğru mu?
Yüreğim düşer durur hatıralara
Üzer durur aklım almaz ah
Geceler yine yapışırken yakama
Güler misin bir çocuk gibi?
Mutluymuş gibi yalanlara
Artık iyi gelmiyor bak yarama
