AÇELYA
YENİ TÜRKÜ
Yakışır o başka yarınlara
Çiçeklenir, coşar ışık suyla
Kırılgandır koyu karanlıkta
Açelyalar hep hatırlatır seni bana
Kısacık ömrün işte bir soluk gibi geldi geçti
Açelyam gibi hoyrat bir iklimdeydi, yeşertmedi
Bütün ömrüm gün görmeden öyle gelip geçti bir solukta
Sabahleyin, alacakaranlık
Uyan artık doğan güne karşı
Okşayınca yüzünü usulca
Gençlik resmin düşmüştü aklıma
O sabah birden ölümü görmüştüm yüzünde
Denizin dibinde karanlıklar gibisin
Işığın içinde saklıdır, bilmezsin
Hayat artık sensiz akıp gidiyor
Senden habersiz, sessiz