ADAM OLSAYDIN
EBRU GÜNDEŞ
Küstüm olmadı yar
Kendini arattı
Beni bulmadı yar
Düştüm ağlamadım
Kaç kere aradım
Bir kalemde sildin
Hiç unutmadım
El dilinden bal aksa
Yine acıtır
Ayrılık pamuk olsa
Yine acıtır
Bendeki yürek
Sende olsa anlardın
Ben bir kadınım
Sen de adam olsaydın
Kalbimden geçerken
Tutmadın elimden
Ben bana battım
Aşk ile yandım
Alacağını aldı
Kendine alıştırdı
Ruhumda fırtınalar koparıp
Gittin yar