AĞLA
AYŞEGÜL ALDİNÇ
Balkonunda sabah keyfi yapıyordun sen
Bir kedi geçti önümden bir tren sesi
Herşey aynıydı şehirde ben değişirken
Sen yarına bakıyordun ışıl ışıl
Ben direniyordum düşmeye kirpiğimden
Ağla ağla öldüm bir yandan utandım
Sen hem çal hem oyna ben gitgide bulutlandım
Bundan böyle kolay üzülmem artık
Kimseye ne düşman yazılmam artık
Zaten yarıyolda kaç hayat bıraktım
Batık şehirler gibiyim gezilmem artık
Pek bi memnundun halinden pek edalıydın
Hani ya sen herkesten daha vefalıydın
Önce öfke boğdu sonra anladım seni
Senle dünya nimetlerine sevdalıydın