AĞLAYA AĞLAYA
EMRAH
Yürüdüm yürüdüm erişemedim
Her kul kaderini yaşar dediler
Derdimi kimseyle bölüşemedim
Hep yalnız yaşadım acılarımı
Yar hasretin böldü uykularımı
Bir dosta açıpta duygularımı
Ağlaya ağlaya anlatamadım
Ne ümitler vardı
Boşa taşıdım ne çileler gördüm
Neler yaşadım hep yokuşta koştum
Artık usandım
Aşkın menziline ulaşamadım