AĞLIYOR AĞLIYORSUN
GÜLDEN KARABÖCEK
Korkuların nefes nefese
Yüreğinden bıçaklanan sevdalara
Pişmanmışın kendine
Pişmanmışın kendine
Seni yağlamamışlar kuytularda
Korkuların nefes nefese
Yüreğinden bıçaklanan sevdalara
Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş
Koruyup savrulmuşun
Özlemin çıldırıyor anılara
Gecelere siğmiyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Yorgunsun biliyorum
Oysa bir tek sözcük yeterdi anlatmaya
Saçlarım ellerini özlüyor
Çiğlar yuvarlanıyor ömrümün uçurumlarında
Seni anlıyorum
O en saklı yerinde ağlayan kahkahalar
Hangi yasak umudun ihanetidir
Birer birer koparmışlar çiçekleri ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Şu yoksul duvarların dili olsada
Anlatsa neler çektiğini
Buz gibi yastıklara sarılıpta sabahı zor etdığını
Sabahı zor etdığını
Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş
Koruyup savrulmuşun
Hasretin çıldırıyor gecelere
Anılara siğmiyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Yaprak dökenleştiğin satırlar arasında
Altı kırmızı ile çizilmiş
Ve tırnak içine alınmış
Suskunluğun başharflerisin
Şehirler uyurken
Boğazına sarılırken öfkeler
Bu gizli gülmeler
Bu sessiz ağlamaların nedir anlamı
Sen hangi mevsimin yağmurusun
Ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Ağlıyor ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun..