ARAFTA
MABEL MATİZ
soydum kendi derimi
tırnak kontrollerini sevmedim hiç aslında
şevkatten uzattım hep ellerimi
yüzüme vuran güneş
saçlarımı öpen rüzgar
siyahıma sarı çalan o yıldızlar
sessiz bir kıyametin karnında kayboldular
[Nakarat]
kaldır kapağı bak kimler can çekişiyor cennette
kim çoktan ölmüş kim diri kendi cehenneminde
sustur bütün yerli yersiz havlayan köpekleri içinde
bu karanlık sokaklar yalnız onların değil
x2