AYRILIĞIN HEDİYESİ
AHMET KAYA
Yıldız doğmuş gök yüzü ay aydın
Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız doğmuş gök yüzü ay aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım, bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Bir ben kaldım, bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
"Soytarılık etmeden güldürebilmek seni
Ekmek çalmadan doyurabilmek
Ve haksızlık etmeden doğan güneşe
Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi
Mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun.
Şimdi iyi niyetlerimi
Bir bir yargılayıp asıyorum
Bu son olsun, bu son olsun.."
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın
Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın
İşi gücü olanlar çoktan gitti
İşi gücü olanlar çoktan gitti
Bir ben kaldım, bir ben kaldım
Voltasında gecenin, hiç uyumamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
"Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni
Beyninin içindekileri anlayabilmek
Ve yitirmeden yüzündeki anlık tebessümü
Bütün saatleri öylece durdurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi
Lanet olsun!
Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
Olsun gözüm olsun, ne olacaksa olsun.."
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana, bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun