AYRILIK
RAFET EL ROMAN
Ayrılalı senle gülüm
Üzülmediğim bir gün olmadı
Çok denedim unutmayı
Başka biriyle olmayı
Geçmeyince olmuyor işte
Şimdi yine yapayalnızım
Kendi kendime diyorum
İsteseydi dönerdi çoktan
Aşk acısı başka birşey
Akıl mantık erişmiyor
Gönül kabul razı görmüyor
En acısı da yarın birgün başka biriyle görürüm
En sonuncu yıkımım olur
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor
Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor
Yaz sonbahar kış geliyor
Lapa lapa kar yağıyor
Sevdiğini insan özlüyor
Şimdi yanında olmalı
Sımsıkıca sarılmalı
Onun bir yolunu bulmalı
Hem canımda hem tenimde
Öyle karıştın içimde
Bende sadece aşk değilsin
Gülüşlerinden anlamıştım
İlk görüşte işte dedim
Aşk dedikleri bu olmalı
O koskaca sandığım aşk şimdi bana öyle uzak
İki ayrı bir dünya gibi
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor
Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor
İtiraf etmem gerekir
Derdi, hüznü, her şeyi; hayatım güzeldi seninle
Tek taraflı duygularım, bezdiriyor benliğimi
Rezilce sevmek benimkisi
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor
Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor