AZRAİL
GÜNTAÇ ÖZDEMİR
Bakarken yanımda kalanlara bir çift sözüm var
Kime uzak kime yakın her telden çalsın kafam
Evim değil burası belki de ya da daha gelmedi sıram
Bilmesinler yerimi ama sevmesinler
boşver beni
Görmesinler içlerinde onlar zaten sadece kendini dinler
Ama duymazlar
Bir melek bir şeytan bir tutam da korku lazımdır, yanına
Bir de sen
"Beni ne zaman bulur diye sordum kendime"
Başa gelen çekildi o hep baktı keyfine
Ömrümü ipe saran dolaşan sinsice
Azrail ondan bundan ya da şunlardan biri
Dönüp dururlar gelip geçerler
Kimsesizler aslında yazık günah mezhebi tersten gören cinler
Yalan bu diller
Bir melek bir şeytan bir tutam da korkudan ibarettir o kadar
Yanına bir de sen
"Beni ne zaman bulur"diye sordum kendime
Başa gelen çekildi o hep baktı keyfine
Ömrümü ipe saran dolaşan sinsice
Azrail ondan bundan ya da şunlardan biri
Beni ne zaman bulur diye sordum kendime
Başa gelen çekildi o hep baktı keyfine
Ömrümü ipe saran dolaşan sinsice
Azrail ondan bundan ya da şunlardan biri
"Beni ne zaman bulur" diye sordum kendime
Başa gelen çekildi o hep baktı keyfine
Ömrümü ipe saran dolaşan sinsice
Azrail ondan bundan ya da şunlardan biri