BEN ŞARKIMI SÖYLERKEN
ŞEBNEM FERAH
Bedenim dar gelir oldu
Ateşime ister körüklerle gel ister suyla
İstediğin kadar konuş benimle
İstediğin kadar yalan söyle
Beni ben yapan içimdeki sesleri susturamazsın
İçine girdiğin küçük kaygan deliği
Yeni ve büyük bir dünyamı sandın
İstersen bir aynayla yardım edeyim
Ama umursamazsın
Merak etmeden duramıyorum
Geceleri nasıl uyuyorsun
Beni boşver kendine cevap ver
Lütfen bu kez dürüst olur musun
Ben şarkımı söylerken
İstersen sesi açarsın
İstersen kısıp bunu da yok sayarsın
Kim bilir belki gülümser belki ağlarsın
Yüreğimdeki sesleri susturamazsın
Bir yanım seni hala düşünüyor
Bir yanım sana fena kızgın
Yalnız sen ve ben biliyoruz olanları
Bana yutturamazsın
Sakın nefret ettiğimi düşünme
Bende böyle duygular barındıramazsın
Geçmiş hiç yaşanmamış gibi
Davransanda baştan yazamazsın