BİR PAZAR KAHVALTISI
EMRE AYDIN
Saçların dağınık, yüzünde yastık izi.
Bir pazar kahvaltısı gibi.
Küçük oyunlarının, büyük savaşlarının
Arasında olduğu kadar bir aşktı bizimkisi.
Bir pazar gecesi uykusu gibi.
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Uyurken izliyorum, en sevdiğim halini
Saçların dağınık, yüzünde yastık izi.
Bir pazar kahvaltısı gibi.
Küçük oyunlarının, büyük savaşlarının
Arasında olduğu kadar bir aşktı bizimkisi.
Bir pazar gecesi uykusu gibi.
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Bitmesi gerek artık, anlıyoruz ikimizde
O zaman neden hala, ağlıyoruz içimizde.
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi