BOŞ İSTASYONLAR
KAHRAMAN DENİZ
Neler görür de gözlerim, umursasam çok içerlerim
Kaçtım senden, sensizlikten
Her şey saçma, ne nedir?
Yol yordam bilmem, kayboldum
Özgürlük buna denir
Sevemeyen insanlara ya da yeni istisnalara
Beni alabora eden o rüyalara
Artık katlanacak gücüm yok
Gülemeyen insanlara, dönemem canım, İstanbullara
Sensiz boş istasyonlara artık uğrayacak gücüm yok
Sevemeyen insanlara ya da yeni istisnalara
Beni alabora eden o rüyalara
Artık katlanacak gücüm yok
Gülemeyen insanlara, dönemem canım, İstanbullara
Sensiz boş istasyonlara artık uğrayacak gücüm yok
Çok uzakta bir yerdeyim, yıkıldı tüm değerlerim
Belki şimdi gelmenin tam zamanı, beklerim
Seni öldüren ve bizi böldüren, kötüyü gördüren
Ne varsa at da gel bana
Seni durduran, yasak koyduran, içindeki çocuğu unutturan
Ne varsa yık da gel
Sevemeyen insanlara ya da yeni istisnalara
Beni alabora eden o rüyalara
Artık katlanacak gücüm yok
Gülemeyen insanlara, dönemem canım, İstanbullara
Sensiz boş istasyonlara artık uğrayacak gücüm yok
Sevemeyen insanlara ya da yeni istisnalara
Beni alabora eden o rüyalara
Artık katlanacak gücüm yok
Gülemeyen insanlara, dönemem canım, İstanbullara
Sensiz boş istasyonlara artık uğrayacak gücüm yok