BU NE BİÇİM İŞTİR
GÖKBEN
Dönerim dünya döner
Kimi gün huzur doluyum
Kimi gün yalnız keder
Bu ne biçim iştir böyle
Yaşanmıyor gönlümce
Ben de gülmek istiyorum
Ayda yılda bir kere
Mutluluk satın alınmaz
Kolay kolay da bulunmaz
Sevgiye hasret kalmışım
Yüzüme bakan olmaz
Gönlüm bir sevgi arıyor
Bu kabus dinmek bilmiyor
Sanki dünya umurumda
Son gülen iyi gülüyor