CENNET
SELİM GÜLGÖREN
Olmadı diye oturup ağlayamam
Gönlü geniş olan sükutu öğrensin
Sevgimi yok yere ele bağlayamam
Gelir ümidiyle hayallere sığınamam
Kemale eren kendinden versin
Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkar edemem
Bıktım, senle baş edemem
Beeeeen
Zaman, öylede geçiyor
Hayat, böylede bitiyor
Bitsin, umudum cennetten
Ben dalkavuk olanı hizaya getiremem
Sorma bana ben görünmezi göremem
Merak eden kendine yönelsin
Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem
Geçici şeylere heves edip üzülemem
Fikrim hevesimi alt etsin
Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkar edemem
Bıktım, senle baş edemem
Beeeeen
Zaman, öylede geçiyor
Hayat, böylede bitiyor
Bitsin, umudum cennetten
Ben gözü görmeyene resim gösteremem
Değerimi bilmeze değer öğretemem
O önce e haddini öğrensin
Biten sevgiye imrenip özenemem
Boş sözü duyup düstur edinemem
Neden kendine ah etsin
Bildim, lakin söyleyemem
Gördüm, ama izah edemem
Dünya, senle baş edemem
Beeeeen
Zaman, öylede geçiyor
Hayat, böylede bitiyor
Bitsin, umudum cennetten
Sevdim, kaç kere bilemem
Yaşadım, yok inkar edemem
Bıktım, senle baş edemem
Beeeeen
Zaman, öylede geçiyor
Hayat, böylede bitiyor
Bitsin, umudum cennetten