DUDAĞIM YANGIN ORMAN
HARUN KOLÇAK
Ve damla damla kopar yerinden
Sanırdım bu koku, silinir tenimden
Ve yeni bir sevgi bulur şu gönlüm
Hasretim döner durur, başımda nöbetler
Toy bir gün gibi filizdir ümitler
Gün harman, gece derman
Ben nehir sen umman
Yanılırsa ellerin
Dudağım yangın orman