GÖNÜL
FİKRET KIZILOK
Ansızın içini açtın yapma dedim yaptın gönül
Gözleri senden uzaktı farkedilmez bir tuzaktı
Sana böylesi yasaktı yapma dedim yaptın gönül
O bir yolcu sen bir hancı gördüğün en son yalancı
İçindeki derin sancı gitmez dedim kaldı gönül
Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim
En sonunda ben de sevdim şimdi beni kurtar gönül
Gözlerin bakar da görmez ellerin tutar da bilmez
Gece gündüz farkedilmez demedim mi sana gönül
Sabahın tam üçündesin dertlerin en gücündesin
Hala onun peşindesin gitme dedim gittin gönül
Böylesi sevdiğin için bir kördüğüm oldu için
Ağlıyorsun için için demedim mi sana gönül