GÖNÜL YARELER İÇİNDE
BENDENİZ
Gerildim durdum ben yokluğunda
Bir avuntu aradım durdum
gecenin kör boşluğunda
Yüreğim daldan düşen bir yaprak
Gözlerim gökten kopan bir yıldız
Beklemek diyorsun sevgilim
Şöyle nereye kadar
Gönül yareler içinde
Yürüyor hüzünler şehrine
Gönül uslansa bir çare
Ama koşuyor hasretler peşine
Yüzüm ellerim siliniyor aşkım
Sabrım tükeniyor
Ben diye bir şey sen diye sevda
Canım kalmıyor.