GÖNÜL YARELER İÇİNDE
BENDENİZ
Yenildim durdum ben yokluğunda
Bir avuntu aradım durdum gecenin kör boşluğunda
Yüreğim daldan düşen bir yaprak
Gözlerim gökten kopan bir yıldız
Beklemek diyorsun sevgilim
Söyle nereye kadar
Gönül yareler içinde
Yürüyor hüzünler şehrine
Gönül uslansa bi çare
Ama koşuyor hasretler peşinde
Yüzün, ellerin silmiyor aşkım
Sabrım tükeniyor
Sen diye birşey,ben diye sevdam
Canım kalmıyor