GÜNEŞLE AY
ELÇİN ORÇUN
Bombalar patladı güneşle ay…
Eski günlere saymadı
Söndü hüzünle bu gece de yine ay…
Ne zaman vazgeçtik
Önümüze çıkan herkese var beşlik
Ama bu güne kadar dünümde yatan yüzüme bakan maskelerle kardeştim
Gökyüzü karardı kaldım tek başıma
Dört duvarda dört dönüp yandım
Kimseden yok yardım gülünecek halime ağlardım
Bi sabah uyanıverdim sinir sistemim beni uyarıverdi
Hatırla dedi cevheri kendini içimde yatan bu dev uyanıverdi
Ah molayı verdik yeterince güldük içtik eğlendik
Artık rüzgar olup esiyor ruhum
Sanma ki bi daha durulurum
Delirdim sonunda yarını kalmadı
Bombalar patladı güneşle ay…
Eski günlere saymadı
Söndü hüzünle bu gece de yine ay…
Yaşıyorum nefes almadan.
Birilerini kurtaramadan.
Diriliyor karanlık her gün önümde
Susuyorum böyle karşı durmam
Çiçek açıyor yolumda üstüne basıyorlar hırsından
Yanımda duramıyorsun korktuğundan değil
Şeffaf olduğumdan
Sanıyorlar bilirkişi
Kötülüğe bahane bulur efendisi
Alışır zamanla geceye bir olur
Kolayca değişir hücreleri
Zamanla erişir karanlığa
Parası da iyi gelir hayat kopyala kopyala…
Sorun yok nasılsa