HASTANE
AYŞEGÜL ALDİNÇ
Burası sıcak, burası basık, burası hüzün kokuyor, ilaç kokuyor
Hani bazı bazı merak ediyorum da
Dağlarda çiçek açıyor mu hala ?
Anlat bana sevgilim, seslen bana birtanem güzelliğe hasretim...
Beni buraya neden yatırdıklarını biliyor musun ?
Seni sevmekten, seni sevmekten, seni sevmekten birtanem...
Ben ki dağlarda şırıl şırıl akan dereleri, denizleri
Ve, ve o gölleri severdim sevgilim
Halbuki şimdi paslı karyola demirleri,
Hademeler elleri iri iri
Ve, ve o dertli insan iniltileri
Güzelliğe hasretim, saçlarına ve senin sesine sevgilim...
Bir insan herşeyi unutacak, bilmeyecek kadar yok olabilir mi ?
Teşhis bu !
Ama ama ben seni bilmeyecek kadar nasıl yok olabilirim ?
Sesini ve doğayı unutmadım
Dağlarda çiçek açıyor mu hala ?
Anlat bana sevgilim, seslen bana birtanem güzelliğe hasretim...
Sana bu mektubu bir hastane koğuşundan yazıyorum
Şu üzerimdeki kirli, gri pijamaları parçalamak geliyor içimden
Hergün aynı saatte verilen yemekleri yiyemiyorum
Hele hele o gece saatlerinde yanan soluk, tozlu ampulü görmek istemiyorum
Güneşe, yağmura, ağaçlara, toza, toprağa susadım
İyileşmek istiyorum ben, iyileşmek istiyorum...
Güzelliğe hasretim, saçlarına ve senin sesine sevgilim...