HİÇ PİŞMAN DEĞİLİM
KAHRAMAN DENİZ
Sen de seversin, bilirim, tüm şiirleri
En çok da kafiyesizleri...
Belki yağmur düşer ve ilham yağar
Serin yerde saklanır en güzel şarkılar
Fazla şey istemedim, maksadım sadece sevmek
Sakin bir ev, bir bahçe, belki bir köpek
Kendim olmaya karar verdim uzun zaman önce
Öğütlere uymadım hayalimdeki dünyayı görünce
Eğildim, büküldüm, kırıldım, durmadım
Yavaştım ama savaştım, imkansız yolda dolaştım
Ama hiç pişman değilim
Ama hiç pişman değilim
Ama hiç pişman değilim
Hiç pişman değilim
Bu dünya tüm alemlerin hüzünlü meyhanesi
En kötü olanımızın bile var iyi bir hikayesi
Affetmek zor olduğunda affet
Çünkü zamanımız dar
Hüznüne engele gerek yok,
Burada kutsal bir amacımız var
Öfkemi kabartacaklar
Ve beni yine yargılayacaklar
Göklere başkalarını çıkaracak
Ve onları orada unutacaklar
Her şeye rağmen sözlerim bir çatlak bulur, akar
Benim kalbimden, senin kalbine
Kendim olmaya karar verdim uzun zaman önce
Öğütlere uymadım hayalimdeki dünyayı görünce
Eğildim, büküldüm, kırıldım, durmadım
Yavaştım ama savaştım, imkansız yolda dolaştım
Ama hiç pişman değilim
Ama hiç pişman değilim
Hayat alır aklını, düşürme gardını
Her ezilene benden selam
Bu yola çıkan varır mı? düşünme ardını
Cephane bitmez, ateşe devam
Kendim olmaya karar verdim uzun zaman önce
Öğütlere uymadım, hayalimdeki dünyayı görünce
Eğildim, büküldüm, kırıldım, durmadım
Yavaştım ama savaştım, imkansız yolda dolaştım
Ama hiç pişman değilim
Ama hiç pişman değilim
Ama hiç pişman değilim
Hiç pişman değilim