İKİMİZİN YERİNE
TARKAN
Tanıdım aşkın en saf halini
Kokladım gecelerce
Bıraktığın eşyayı, boş evi.
Uzanamadı elim telefona,
Defalarca gidip geldi.
Yenik düştüm kendime,
Göre göre
Gurur sandığım, aslında
Ümitsizliğimdi
Anladım temelli gittiğini
Haklıydın üstelik,
Suç benimdi
Sen üzülme, gülüm, incinme!
Canımın içi, iki gözüm, sakın küsme!
Bana hediye bırak bütün kederleri,
Ben ağlarım ikimizin yerine.
Bilirsin aslında adaletsizliğini,
İstemezsin hani sen de bittiğini.
Ama kendinden yanadır ya hep yürek,
Feda edip aşkı, korur ya kendini.