İSTANBUL AĞLIYOR
GÜLAY
Vagonlar kaçaklara gözyumarlardı
Aksada yüreklere kar pınarları
Sevdanın arkası var ardı bahardi
İstanbul ağlıyor sen ağlıyorsun
Hadi git git artık ne duruyorsun
Yolcular hep kaçak bizse tutuklu
Gözler ağlıyor tutkulu çocuksu
İstanbul ağlıyor sen ağlıyorsun
Sevdiğin bekliyor ne duruyorsun
Yıldız avlarım göğün mavisinde
Her dem bakışlarına gözlerinin
Deryasında pusu duran ellerimi
Sana tuzaklarım her tetik
Düşürdüğümde gözlerin ölüme
Az kalırım yanlız gördü ya gelir
Bende kalır yanlızlık
Uzar geceler
İstanbula yağmur yağar karla karışık
Karı ayıklar yağmur kokularını
Alırım koynuma ot koyarım göz
Üçuma anlarım yine yangın yine
Hasret yakınan istanbuldan düşen payıma
Bide yüzünün giderken ıslaklığı
Gül damlası düşmüş ateş yurduydu
Dağlara dil uzatan narlı kuyuydu yağsada
Gönülere gam geceleri ceren yarasında
Aşk büyütürdü yaksada gönülleri gam
Geceleri ceren yarasında dert(aşk) büyütürdü
İstanbul ağlıyor ben ağlıyorum hadi kalk gel
Artık dayanamıyorum yolcular geldiler sen
Yoksun içinde yüreyim can veriyor acılar içinde