KABUS

Zor kaderi geriye çevirmen
Bütün bunları kendine yedirmen
Peşindeyken onlarca kemirgen
Ve birden, uzak kaldın evinden
Aldılar her şeyi elinden
Bu yüzden yer oynamıyor yerinden
Derinlerden gelen bir çığlık sesi
An meselesi artık delirmen
Ve bir gün rüyalarına gelirler
Sabır var ama değil ki çelikten
Ki sen geçmişi geleceği her şeyi yüreğine gömdün
Kendine esirken
Mahallendeki derdini bilirken
Sevdiklerin hala diriyken
Vicdanını söktü bu sokaklar artık
Merhametin çığ gibiyken
Sen de delir herkes deliyken
Yine kendini sevmeyi deniycen
İhanetle dolu bir yolu yürürken
Ve kalbin bir taş gibi çürürken (ah)
Yere düşsen bile kalk, yine doğrul
Oklar gelse de kalbine doğru
Ve kaybetsen de metanetin olsun
İntikam almak, tarihe borcundu
Acıların büyütüyor seni
Kara kara düşün çözülüyor gecelerin dili
Seni bu çukura gömen hayat
Elindekileri sana geri verebilir evet ölü ya da diri

Dünya dönüyorken hırsından
Seni kardeşin vuruyor sırtından
Sessizliğe tabi tüm ıslıklar
Kaderin yakaladı seni kıskıvrak
Dertleri bir köşeye kıstırmak bizi
Basıp damarımıza kızdırmak
Tüm kaybetmelere alıştırmak
Ve şu sevdiklerimizi kışkırtmak ama
İntikam alınacak
Yol aldığını sananlar yanılacak
Canını sıkma karanlığa sarılarak
Güneşi bulabiliriz, hepimiz arınıcaz
Kaybeden herkes kazanacak
Bu kabusları yenmeyi başaracak
Ama bunlar olana kadar üzgünüm anne, korkunç şeyler yaşanacak
Yoksulluk yaşamaktan mahrum kalmakmış bizi aldatmışlar
Bir sırrımız var sanıyorduk oysa ki bu sırrı herkese anlatmışlar
Yağmalanan deli gönlün
Sağ kalamam beni gömdün
Sen arkana bak ateşi söndür

Çünkü kabusunuz geri döndü bugün
Akbabalar leşe dönsün
Ciğerlerinizi beşe bölsün
Aynada kendini son kez gördün
Çünkü kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Kabusunuz geri döndü bugün
Bum!