KADINIM
YAŞAR
Anılar saçılmış, odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen...
Kıyıda, köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım
...
Kadınım
...
Hatırla o günü
Karşıki sokakta
Seni öptüğümü
İlk defa hayatta
Kollarında benim
İlkbahar sabahım
Sen...
Sönmüş bak ışıklar
Ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık
Yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor
Ağlıyorum artık
Sen kadınım
...
Kadınım
...
Eşyalar toplanmış, seninle birlikte
Anılar saçılmış, odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen...
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen kadınım
...
Kadınım
...
Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam
Artık anlıyorum
Sen...
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle
O kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarıda yalnız
Yalnız üşüyorsun
Sen kadınım
...
Kadınım
...