KAPISI KAPALI
ADAMLAR
Abi kafanda kurup kurup vuruyosun oğa buğa
Yaşlı bi kurbağa var bin yaşında var
Başında sis var kurbağanın altında sen var
Sen bi salondasın
Sanıyosun ki okyanustasın
Ama işte salondasın yanında ismet var
İsmetler gelir ismetler gider
Sen kazanırsın ismet sevinir
Gerisi eski püskü boktan sandıklarda çürür
Sen düşersin ismet kaldırır
Oyun biter oyun susar
Sonunda kartlar açılır
Ne gördüğüm gördüğün gibidir aslında
Ve de ne duyduğum
Şu an senin olduğun duymakta
Kapısı kapalı etrafı sarılı
İçimizde yürür hiç görmeyiz onu
Sözleri fısıltı kalbinden asıldı
Bi büyük boşluğa her şeyi dağıldı
Mevsimlerine bölemezsin onları
Çünkü onlar ordalar burdalar falan sanarken
Aslında kaçıncı kaçak katı çıktılar
Sen uykudayken evini bastılar
Sen düşünürken onlar buldular
Sen peşindeyken onlar tadına baktılar
Balıktın sen bi balıktın havuzda
Ama çamurdu üstün başın
Almadılar oyunlarına ve baktılar yollarına
Sen ileriyi düşündün, ilerleyemedin
Sen geriyi düşündün, deliğe geriledin
Onlar kimdi unuttun
Sahi onlar kim oğlum?
Siz kimsiniz ulan? soruyom ismet'e
Elimdeki tahtalarla ev yapıcam kendime
Neden onun yerine alıp ensenize vurayım?
Yaratmak için kendimi yaralardım eskiden
Yarım yarım harcardım kendimi hiç bitmem sanarken
Bu çöplüğü düzene koymak için içimi döktüm her yere
Sonra istemedim içim yem olsun bi hergeleye ya da bi kertenkeleye
Sokağa çıktım sokak benimdi
Benim kadar da senindi ve bunu bilen kör bi dilenci ansızın çok sevindi
Dedi ki
Al bu kafayı sepete ekle
Binbir türlü mavra söyle
Kapısı kapalı etrafı sarılı
İçimizde yürür hiç görmeyiz onu
Sözleri fısıltı kalbinden asıldı
Bi büyük boşluğa her şeyi dağıldı