KARA GECELER
ŞANIŞER
Karanlık...
Korkmuyorum, kokluyorum ölümü
Kokluyorum Ölümü
Devletler yıkılıyor ben
Kanayan ellerimle tekrar yokluyorum ölümü
Şakaklarından vuruyorum kinimi
Avam, legal haplar...
Yutuyorum birini
Yazıp uyutuyorum kinimi
"Gülümse geçer" diyorlar
Küfredesim geliyor, tutuyorum dilimi
Yutuyorum birini, içime pek sinmiyor
Uyutuyorum kinimi, içimde sessiz bi' yol
Derdim eksilmiyor, nasıl bi’ zaman bu?
Doğru kimsenin umurunda değil ama sorsan herkes Rap dinliyor
Adil olmak sade şarkılara fiil
Hatta an gelir çare olmaz sancılara şiir
Artık tek umursadığımız artı para şekil çünkü
Kendimize tapıyoruz, tanrılara değil
Kara Geceler, kara geceler
Bozulur acılar yavaş yavaş...
Bozulur heceler
Acı yine bana düşer
Şimdi, bulutlanmış soğuk havalar yorgun
Çok kavga ettim soruna falan doydum
Döktü yoluma yalan soysuz,
Bilmedim koruma makam koltuk,
Bu yüzden ödedim boyuma kadar borcu
Olsun! Olsun divanelerin onur
Hüzündür bizimki gibi hikâyelerin sonu
Cihan öyle adaletsiz bir cenk meydanıdır ki
Zaferler kumandanın, ölümler piyadelerin olur
İnsan en yakınından yenilir genelde,
Bu yüzden gönlüm mesafeleri korur (Bütün ifadeleri sorun)
Kalbimi kıranlardan özür beklemem zaten hep bi' bahaneleri olur
Geçmiş kendimle hep mücadele bi' ömür
Başarmak önemli değil, denemek bi' onur
Çirkin şeyler yaşamaktan korkmam
Çünkü güzel şarkıların genelde çirkin hikâyeleri olur
Kara Geceler, kara geceler
Bozulur acılar yavaş yavaş...
Bozulur heceler
Acı yine bana düşer