KARAVAN
METİN AROLAT
Kaç sene geçmiş, kim bu karşımda?
Ah, bir balkon gibi kış ortasında,
Yapayalnız, terk edilmiş, gönül yarasıyla...
Aşk, ne soylu seni hatırlayınca...
Bir daha, tamiri yok mu? unutmayınca...
Aşk yangını bacayı sarar,
Ne sana köle olur, ne de bana,
Bildik evleri yıkalım,
Yerleşelim senle bir Karavana (2)
Yüz yaşıma gelsem bile orda,
İlk aşk unutulmaz, bin ömrüm olsa,
Ahh, dönülse o yaz akşamlarına,
Açar mı yine dalından koparılan manolya?
Aşk, ne soylu seni hatırlayınca...
Bir daha, tamiri yok mu? unutmayınca...
Aşk yangını bacayı sarar,
Ne sana köle olur, ne de bana,
Bildik evleri yıkalım,
Yerleşelim senle bir Karavana (2)