KARAVAN
METİN AROLAT
Kaç sene geçmiş, kim bu karşımda
Ah, bir balkon gibi kış ortasında,
Yapayalnız terk edilmiş, gönül yarasıyla
Aşk, ne soylu seni hatırlayınca
Bir daha, tamiri yok mu? unutamayınca
Aşk yangını bacayı sarar,
Ne sana köle olur, ne de bana,
Bildik evleri yıkalım,
Yerleşelim senle bir Karavana
Yüz yaşıma gelsem bile orda,
İlk aşk unutulmaz, bin ömrüm olsa,
Ahh, dönülse o yaz akşamlarına,
Açar mı yine dalından koparılan manolya
Aşk, ne soylu seni hatırlayınca
Bir daha, tamiri yokmu unutamayınca
Aşk yangını bacayı sarar,
Ne sana köle olur, ne de bana,
Bildik evleri yıkalım,
Yerleşelim senle bir Karavana