KARAYA VURAN GEMİLER GİBİ
FUNDA ARAR
Yaraları sarmaya, alışıp unutmaya
Koca bir hayat lazım, yıllar yetmez
Senin uzağında, hayat çok hüzünlü
Şimdi kime yar diye sarılıyor ellerin
Gitsen bile gözlerin benden gitmez
Resimlerde hep o güzel yüzün
Yüreğimde hep ağlayan bir hüzün
Karaya vuran gemiler gibi
Içimdeki kalp yaralı bereli
Uançerli şu gönlüm sevdanla yanarken
Unutmak ne mümkün severken
Hayatla barışmak, biryerden tutunmak
Herşeyde sen varken kolaymı unutmak