KAYBOLAN AŞK
GÜLLÜ
Meçhul bir gemi gibi sonsuza demir aldın,
Esrarlı bir Dünya'ya gittin dönmedin,
Sen gittin ardından nasıl, nasıl da yandım!
Bir sevdasız limana sığındı bak deli gönlüm,
Yelkenleri çoktan suya inmişti,
Islanmış, buğulanmış nemli gözlerden,
Meçhulde kaybolup gitmiş; aşkımız bitmiş...
Şimdi ben tek başıma ağlıyorum aşkımıza,
Bu sonsuz gidiş neden? neden söyle bir tanem?
Yaşanan tüm anılar bitti artık dönüş yok,
Meçhulde kaybolup gitti; aşkımız bitti...
Yine gül ağlıyor sensizliğin üstüne,
Yine ben özlem dolu, yine ben uzak senden,
Islanmış, buğulanmış nemli gözlerden,
Meçhulde kaybolup gitmiş; aşkımız bitmiş...