KENDİNE GEL
YONCA EVCİMİK
Çizmeyi aşıyorsun
Herkesin bir sabrı var
Bardağı taşırıyorsun
Sor bir bilene
Yürümez bu iş böyle
Aldıkça alttan ben
Sen geldin hep üstüme
Ağzından çıkanı duysun kulağın
Düştük bu hallere sen
Kendine gel sen kendine kendine gel
Haddini bil sen haddini haddini bil...