KIVILCIM
CONTRA
Ben eski ben değilim içimdeki sana bakıp ruhumu ver geri en Yakındaki bana
Kendimi terkederek basıyorum para
Gözlerindeki serseri dönüşüyo adama
S***** eder gibi bakıyorum bu ara yüzümde beliren gülücük Aynaya derken "bi kıvılcım yeter doğmaya küllerinden"
İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boşver alev alev yansın yüreğimden akıyor
Takılınca oltaya herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya
İçim diyo sadede gel çünkü bayadır akıtmadı ruhum kalemlerimin Ucuna ter
Bi an bile inanmadım belki bundan etkilemiyo demesi kaderin yolun Sonuna gel
İki ayaklı keçi gibi inadım ve dönemem bedenim bu ateşin içinde Kurusa ben
Mesihmişim gibi bekleme beni çünkü ne ben isa'yım ne de burası Jarusalem
Yanıyoruz alev alev
Meşalemin ateşiyle tutuşur zihinlerinde bahaneler
Vuruyorum kale kale duydum ki nietzsche tanrı öldü diyomuş benim İçin daha neler
Dirilişim kahır eder sinsice gülerim cesedimin yüzüne çıkıp şu Kabareden insanmışım gibi düşünme beni
Çünkü yaratıldığım yer alev alev yanıyor
Bu sabah her hücrem alev alev yanıyor
Bi kıvılcım yeter doğmaya küllerinden
İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boşver alev alev yansın yüreğimden akıyor
Takılınca oltaya herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya
Kendimi terkederek basıyorum para
Gözlerindeki serseri dönüşüyo adama
S***** eder gibi bakıyorum bu ara yüzümde beliren gülücük Aynaya derken "bi kıvılcım yeter doğmaya küllerinden"
İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boşver alev alev yansın yüreğimden akıyor
Takılınca oltaya herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya
İçim diyo sadede gel çünkü bayadır akıtmadı ruhum kalemlerimin Ucuna ter
Bi an bile inanmadım belki bundan etkilemiyo demesi kaderin yolun Sonuna gel
İki ayaklı keçi gibi inadım ve dönemem bedenim bu ateşin içinde Kurusa ben
Mesihmişim gibi bekleme beni çünkü ne ben isa'yım ne de burası Jarusalem
Yanıyoruz alev alev
Meşalemin ateşiyle tutuşur zihinlerinde bahaneler
Vuruyorum kale kale duydum ki nietzsche tanrı öldü diyomuş benim İçin daha neler
Dirilişim kahır eder sinsice gülerim cesedimin yüzüne çıkıp şu Kabareden insanmışım gibi düşünme beni
Çünkü yaratıldığım yer alev alev yanıyor
Bu sabah her hücrem alev alev yanıyor
Bi kıvılcım yeter doğmaya küllerinden
İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boşver alev alev yansın yüreğimden akıyor
Takılınca oltaya herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya
