KUDURTAN ŞEHİR (FERZANBEATS REMİX)
HİDRA
[Verse 1]
Yıkık bir oyun bahçesi, sınırda zorun raddesi
Güneşin o ıssız sesiyle biter sorunlar kesin
Daha çok yolum var kesin
Sorun var, onun darbesiyle düştük
Arka sokaklarda mutlu sonun maddesi
Olumsuz sonuçlarda doğdun, kaderi yolundan çevir
Ki lafını dinlemezse gövdesine doğrult hançeri
Kaybolur o ruhban şeritte söner kudurtan şehir
Bu zehri kustun bütün korkularını burundan çekip
İnsandan robot yaptı, atomdan su, balıktan gemi
Beyazdan siyah, griden bi' şehir, pamuktan demir
Yok olma kurtul egondan son hızla atıp maskeni
Kim miyim? Siktir et, bu kafiyeler kanıtlar beni
Varoluş kağıttan gelirken Doğu'dan ağıtlar gelir
Bir darbe sarsabilir bedeni fakat dağıtmaz seni
Senin tek hazinen kimliğin, düşün vazifen nedir?
Ve neden ölümlerle beraber şu Haziran gelir
Boşverdim süslü cümleleri, ömür hüzünlü gülmeleri getirdi
Ner'den baksan yetmiş sene sürdü gülmeleri
Ve hepsi delirmişti
Hayatları gürültülüydü, derinlerde yok ettiler sessizliği
Günbegün geberip gitti hepsi megolomandı
Hepsi cüzdanından emin
Ve para düşmanındı, zatem ölüm düşmanınla gelir
Onun rüzgarıyla sevin pislik insanoğlu
Benim hayalim ayaklarıma belki İzmir izbanıyla gelir
Zengin ölmek için 50 senemi harcayamam baba
Buraya hapsedip avuttular bak arta kalan parayla
Ve başlatıldı gezegenim de onca savaş, yalan
Fazla yaşamak için düzene başımı sallayamam baba
İçim darda kalan taraf ve beni anlayamaz zaman
Güneşe fazla baktım, şu gözlerim parlayamaz daha
Artık kapalı algılarıma ithafen bütün bu şarkılar ve
Sarhoş olmak istiyorum yazamayacak kadar
[Verse 2]
Elekten geçirdi fecri felek çemberi
Bu vecde melekler gelir ve derki ''gerekçen nedir?''
Ne denli sevinçten keder yarattın hevesten kibir
Hoşgeldin, dünya senin evin dev bi' cehennemdesin
Ve gelen her sesin bir anlamı var
"Heveslenmesin" dediler ''kederden gebersin insan
Eden bulmasın, bulanda benle gelmesin''
Ki parayı vermeden de sirk burası
Sen ne derttesin? Alınma, sende yerdesin, benimle beraber
Derin bir felaket ve devam etti bela-dert
Seyreder onlar olanları elinde semaver
Benimle kelam etme be lanetledim adem senin bu ütopyanı
Haydi selametle
Hareket etme, bekle, hayat kavga tokat-tekme
Korkma, dik bu kadehi tiksinerek
Kanda donan renkle boyalı yüzün, adın mağlup
Soyadın hüzün
Belki pek de derin anlamı yoktur bunun
Bitmez istesek de
Zaten ister istemez bir şüpheye düştük ölüm yüzünden
Bir korku yarattık hayali siyah görüntüsünden
Bu lağımda yüzüp gel, kulağımda hep bir müzik
Ben yazarım
Ne limuzinden medet ne renkli yüzükten
Boştur öbür çözümler, ölürsün dönüp sözünden
Kömürsü karanlıkta seyret özünü körün gözünden
Döngüne sövüp ödül ver gönlünün sönük közünden
Ki bu dünya bir yansımadır bir nankörün gözünden
Elimde cebimde ve saat ilerledikçe krize giriyor ruhum
Ayılamıyor ki saati gelmedikçe
Bir gün dahilerde bitecek, hayat daha ilerde bitecek
Ani ölümlerle düşecek hepsi, daha dilenme külçe
Bir gün talihin gülünce, şansın aniden dönünce
Eski hayallerin filmi mavi vadilere dönecek
Burası adeta bir hücre, hayli manidar bir bütçe
Yüksek hayallerin kahramanı galiba düşüşte
Yıkık bir oyun bahçesi, sınırda zorun raddesi
Güneşin o ıssız sesiyle biter sorunlar kesin
Daha çok yolum var kesin
Sorun var, onun darbesiyle düştük
Arka sokaklarda mutlu sonun maddesi
Olumsuz sonuçlarda doğdun, kaderi yolundan çevir
Ki lafını dinlemezse gövdesine doğrult hançeri
Kaybolur o ruhban şeritte söner kudurtan şehir
Bu zehri kustun bütün korkularını burundan çekip
İnsandan robot yaptı, atomdan su, balıktan gemi
Beyazdan siyah, griden bi' şehir, pamuktan demir
Yok olma kurtul egondan son hızla atıp maskeni
Kim miyim? Siktir et, bu kafiyeler kanıtlar beni
Varoluş kağıttan gelirken Doğu'dan ağıtlar gelir
Bir darbe sarsabilir bedeni fakat dağıtmaz seni
Senin tek hazinen kimliğin, düşün vazifen nedir?
Ve neden ölümlerle beraber şu Haziran gelir
Boşverdim süslü cümleleri, ömür hüzünlü gülmeleri getirdi
Ner'den baksan yetmiş sene sürdü gülmeleri
Ve hepsi delirmişti
Hayatları gürültülüydü, derinlerde yok ettiler sessizliği
Günbegün geberip gitti hepsi megolomandı
Hepsi cüzdanından emin
Ve para düşmanındı, zatem ölüm düşmanınla gelir
Onun rüzgarıyla sevin pislik insanoğlu
Benim hayalim ayaklarıma belki İzmir izbanıyla gelir
Zengin ölmek için 50 senemi harcayamam baba
Buraya hapsedip avuttular bak arta kalan parayla
Ve başlatıldı gezegenim de onca savaş, yalan
Fazla yaşamak için düzene başımı sallayamam baba
İçim darda kalan taraf ve beni anlayamaz zaman
Güneşe fazla baktım, şu gözlerim parlayamaz daha
Artık kapalı algılarıma ithafen bütün bu şarkılar ve
Sarhoş olmak istiyorum yazamayacak kadar
[Verse 2]
Elekten geçirdi fecri felek çemberi
Bu vecde melekler gelir ve derki ''gerekçen nedir?''
Ne denli sevinçten keder yarattın hevesten kibir
Hoşgeldin, dünya senin evin dev bi' cehennemdesin
Ve gelen her sesin bir anlamı var
"Heveslenmesin" dediler ''kederden gebersin insan
Eden bulmasın, bulanda benle gelmesin''
Ki parayı vermeden de sirk burası
Sen ne derttesin? Alınma, sende yerdesin, benimle beraber
Derin bir felaket ve devam etti bela-dert
Seyreder onlar olanları elinde semaver
Benimle kelam etme be lanetledim adem senin bu ütopyanı
Haydi selametle
Hareket etme, bekle, hayat kavga tokat-tekme
Korkma, dik bu kadehi tiksinerek
Kanda donan renkle boyalı yüzün, adın mağlup
Soyadın hüzün
Belki pek de derin anlamı yoktur bunun
Bitmez istesek de
Zaten ister istemez bir şüpheye düştük ölüm yüzünden
Bir korku yarattık hayali siyah görüntüsünden
Bu lağımda yüzüp gel, kulağımda hep bir müzik
Ben yazarım
Ne limuzinden medet ne renkli yüzükten
Boştur öbür çözümler, ölürsün dönüp sözünden
Kömürsü karanlıkta seyret özünü körün gözünden
Döngüne sövüp ödül ver gönlünün sönük közünden
Ki bu dünya bir yansımadır bir nankörün gözünden
Elimde cebimde ve saat ilerledikçe krize giriyor ruhum
Ayılamıyor ki saati gelmedikçe
Bir gün dahilerde bitecek, hayat daha ilerde bitecek
Ani ölümlerle düşecek hepsi, daha dilenme külçe
Bir gün talihin gülünce, şansın aniden dönünce
Eski hayallerin filmi mavi vadilere dönecek
Burası adeta bir hücre, hayli manidar bir bütçe
Yüksek hayallerin kahramanı galiba düşüşte
