ÖLDÜM SAHİDEN
EBRU YAŞAR
Ne soğukmuş yalnız bu ev meğer, ısıtamıyorum
Geç olmadan dön, gel mübarek
Öldüm sahiden
Sen olmadan ben maalesef beni sevemiyorum
Ardından ağlamak ayıpsa ayıp, kabul ettim
Bir gelsen bir daha kırmam
Bak yemin ettim
Allah'ın aşkına, başıma bela ol da gel, gel
Yazlar gibi değil, baharlarda kış ol da gel, gel
Daha öncekinde çok acıtsan da yine değer, ah
Sensizlik cennet olsa gitmem
Cehennem ol da gel
Baharım döndü kışa, hüznüne sarıl kuşan
Gönül dönüştü senin peşinde uçan yaralı kuşa
Ah kanatlarımda medet dahi yok
Bu hasret avuçlarımdan taşıp kan gibi damlıyor
Ve ben de insanım ya bir gözüm kendine ağlıyor
Of! Söylemek zor kabullenmek intihar
Sensiz yürünen sokaklar bir nevi intiha
Bu sessizliğin ortasında yankılanıyor izdihamı gidişinin
Ve benim bitişimin
Bu böyle olmamalıydı bir hatırı vardır onca sarılmışlığın
Kabul edemem sende yanılmışlığı
Ha, cehennem ol da gel!
Ne sevimsiz yüzü varmış sensizliğin, bakamıyorum
Ne soğukmuş yalnız bu ev meğer, ısıtamıyorum
Geç olmadan dön, gel mübarek
Öldüm sahiden
Sen olmadan ben maalesef beni sevemiyorum
Ardından ağlamak ayıpsa ayıp, kabul ettim
Bir gelsen bir daha kırmam
Bak yemin ettim
Allah'ın aşkına, başıma bela ol da gel, gel
Yazlar gibi değil, baharlarda kış ol da gel, gel
Daha öncekinde çok acıtsan da yine değer, ah
Sensizlik cennet olsa gitmem
Cehennem ol da gel