OSMAN
AYLA ÇELİK
Şık bir restorandı
Bizim Osman’ın arkadaşıydı
Çok da tatlıydı
Biraz somurtkan biraz maskülen
Nasılsınızlar falan usülen
Bilmez ki iki tek attımmı
Dağıtırım burayı ulen
Beni bu Osman öldürdü
Evimi ocağımı söndürdü
Yolum yol değil döndürdü
Daha da iflah olmam ben
Ah yandım yandım sönmem ben
Ah öldüm öldüm ne diyon sen?