SARHOŞ GİBİYİM
AHMET SELÇUK İLKAN
Muslukta elimi kestim
Havluyla kuruttum gözyaşlarımı
Tıraş olurken kanattım dişimi
Ve adam gibi yapamadım hiçbir işi
Sofrada ekmek elimden düştü
Çayı üstüme döktüm
Peynire zeytine küstüm
Reçel bile dilimi yaktı
Ah sensizliği tattımsa içime zehir gibi aktı
Bir sevda çölünde bıraktın beni
Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim
Dönüp te bakmadın bir gün halime
Sokağa atılmış bir taş gibiyim
O eşsiz hayalin her an karşımda
Gözyaşlarım çağlar her anışımda
O eşsiz hayalin her an karşımda
Gözyaşlarım çağlar her anışımda
Ayrılık şarabı gönül tasında
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
Ayrılık şarabı gönül tasında
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
Sokağa çıkmaya mecalim yok
Kaçıncı intiharı bu yüreğimin
Kaçıncı koması sensizliğin
Artık bu ayrılığın sonu belli
Anladım ki bu sabah dışarıda hayat yok bana
İçime kilitledim kendimi
Sensiz son nefesteyim
Ne olur, ne olur terk etme beni
Acılar çöktü bak gönül bağıma
Çoktan hazan erdi gönül dağıma
İnanma sen benim yaşadığıma
Sen gittin gideli ölmüş gibiyim
O eşsiz hayalin her an karşımda
Gözyaşlarım çağlar her anışımda
O eşsiz hayalin her an karşımda
Gözyaşlarım çağlar her anışımda
Ayrılık şarabı gönül tasında
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
Ayrılık şarabı gönül tasında
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim
İçmeden yıkılmış sarhoş gibiyim