SEHER VAKTİ

Sabah seher vakti düştüm yola
Anam sordu nire oğlum böyle
Dedim ana fazla sorma bağrım yanık yeter sorma
Seher vakti düştüm yola

Günler boyu yol aldım durmadım
Pınar başlarında konakladım
Dağlar taşlar geçit verdi
Çayır çimen kilim serdi
Seher vakti düştüm yola

Ben bir yeşil gözlü yar sevmiştim
Gece gündüz başın beklemiştim
Bir kış günü vakit çaldı
Yarim son uykuya daldı

Uyanmadı gitti uzaklara
Yıllarca kurda kuşa dert yandım
Zaman geçer unuturum sandım
Kerem derdiyle yanarmış
Mecnunsa ölüp solarmış
Benim derdim vurdu beni yola

Sorarlar Barış ne edersin orda
Nasıl ağır gelmez mi ki sıla
İşte içim döktüm sormayın artık tanrı aşkına
Benim derdim vurdu beni yola