SEN YOKKEN
HANDE ÜNSAL
Ne sabahın, ne hayatın
Gün, gün azaldım
Sonum er ya da geç
Yine yollar, uçurumlar
Derin, derin
Nasıl atlatılır ki bitmeyen bir afet
Acında bile var görülmemiş zarafet
Yokluğunun her anı sanki kıyamet
Bir yolu varsa hadi vazgeç
Doldurdum yine sana bu gözleri
Söndürdüm yakıp yakıp o günleri
Kayboldum adımı koydular deli
Sen yokken kimse tutamıyor beni
Doldurdum yine sana bu gözleri
Söndürdüm yakıp yakıp o günleri
Kayboldum adımı koydular deli
Sen yokken kimse tutamıyor beni
Söndürdüm, ah söndürdüm
Nasıl atlatılır ki bitmeyen bir afet
Acında bile var görülmemiş zarafet
Yokluğunun her anı sanki kıyamet
Bir yolu varsa hadi vazgeç
Doldurdum yine sana bu gözleri
Söndürdüm yakıp yakıp o günleri
Kayboldum adımı koydular deli
Sen yokken kimse tutamıyor beni
Doldurdum yine sana bu gözleri
Söndürdüm yakıp yakıp o günleri
Kayboldum adımı koydular deli
Sen yokken