SİYAH BEYAZ
ÖZGÜN
Yüzünü göremez oldum diye ben hiç unutmadım
Mahallemizden gittin gideli
Kapının önündeki küçük kediyle konuşmadım
Ektiğin tomurcuklu çiçekleri
Suladım her pazartesi elimle,
Hiç kurutmadım
Şimdi bir görsen nasıl filizlendi
Köşeyi dönüp bir gün gelirsin diye toplamadım
Off şimdi yalnız kaldı gözlerim
Sensiz ve anlamsız
Gel de otur biraz
Çok zamansız gittin ellerim bak yalnız
Yanı yanı başıma otur düşün biraz
Bu sene de bahçelerde hep üzüm kiraz
Bal damlayan dudaklarından şöyle biraz
Öpücük almadan ölürsem
Ömrüm hep siyah beyaz