SÖZ

Tutmuyor yerini hiçbir şey
Bir daha toplamıyor kaybeden
Bıkmıyor dönüyor dünya
İşi bu sormuyor bile neden

Dayandı kapılarıma aşk yıktı indirdi duvarlarımı
Ama geldiği gibi çekip gitti beğenmedi kurallarımı
Geç kalanlar yarışında en ön saflardayım
Tanrı bile kabul etmiyor dualarımı

Gözümün yaşına bile bakma memnunum ben halimden
Bu acıyı çektirmeden bırakmaz yakamı içimdeki göz
İnanırsam yıkanıp yumduğuma samimiyetle birgün
O zaman dönebilirim başa yeniden tertemiz söz

Atladım ateş çemberlerinden
Sınandım mucizesiyle aşkın
Hiç farklı değildim diğerlerinden
Yanılma herkes gibi şaşkın