ŞUH NEFES
CENK EREN
Anlaşmış gibi aratırlar gelenler gideni
Masallara yazarlar hepsi bu
Ateşten gömlek giyeni
Sevdim de ben bana benzemez oldum
Çıkmaz sokaklarda kayboldum
Ak tende, bal dudakta, kömür gözde
Şuh nefeste bittim mahvoldum
Bir bileni varsa gelsin bize de öğretsin
Çaresi yok mu bu aşk denen ateşin, kahretsin
Benim üzdüklerim de
N'olur beni affetsin
Ne masalı bitiyor, ne derdi, ne tasası mahkumuz
Ne yazık ki yok arası ya galip ya mağlubuz
Hiç anlamadım hala ne sebeple mağruruz