SUSMA
NEV
Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başına
Susma sen sustun ya yanlızlık çöktü üstüme
Anladım bu rüya anladım bu son veda
Her gece hayalimde çiziyorum resmini,her halini
Fikrine sürgün sesine hasret
Sabah olup uyanınca silinip de gidiyorsun ya, tek başına
Zaten hiç benim olmadın ki
Ne kadar kırılsamda ah etmem hakkım yok buna
Hem zaten davetsiz bir misafirdim ben aşkımla
Ne bir aptalın gölgesi,ne bir sevda kölesiyim
Sadece hesapsız bir gönül bahçesi
Yinede insan soruyor kendine,
Bu yazık hikayenin neresindeyim? Yeter ki...