TÖVBEKAR
ZARA
Kendi kaderime sitem kar oldum
Ağlayan sonunda güler dediler
Ömrümce gülmedim isyankar oldum
Sevgilim akıttı hep gözyaşımı
Aşk diye taşlara vurdum başımı
Ölmeden diktirdin mezar taşımı
Sonunda sevmeye tövbekar oldum
Anladım hayatın bütünü rüya
Dostluklar yalanmış söylenen riya
Kızdım getirene beni dünyaya
Anama Allah’ıma günahkar oldum