TUZLA BUZ
MABEL MATİZ
Göğün mü, yerin mi
Orda çekişen can
Kader mi, değil mi
Tuzla buz evlerde
Günaha susuz
Kaybolduk, kadere dönüyoruz
Toz duman evlerde
Sınırları uçsuz
Hapsolduk, kurşunlar deniyoruz
Sen mi, ben mi yoksa
Bu biten neyin uykusu
Kaldırımlarda son buluyorken korkusu
Kalbin senindi
Göğündü, yerindi
Orda çekişen can
Yine sana delildi