UÇURUMLARDAN
CAN GÜNGÖR
Taş attı denize
Deniz doğdu
Sonra güneşi uydurdu
Isındı elleri
Bulutlardan koptu
Bir yağmur hem ılık hem de mağrur
Islattı saçını
Saçları doğdu
Denize özenmiş iskele
Üstüne binse de içine çekti onu
Çürüdü zamanı unutunca
Hesapsız atlayınca uçurumlardan
Gözlerinden düşür beni
Bakışın yakar tenimi
Gözlerinden düşür beni