UZAYIP GİDEN TREN YOLLARI
ZEKAİ TUNCA
Ak elleri deste deste güllüdür
İbrişim kuşaklı ince bellidir
İnce bellerini sar dedi bana
Gel gel aman gelişine
Gül gül aman gülüşüne kurban olayım
Mestine de deli gönül mestine *
Aşık olan gül gönderir dostuna
İpek mendilini attı üstüme
Terslersen sevdiğim sil dedi bana
Gel gel aman gelişine
Gül gül aman gülüşüne kurban olayım
Karacaoğlan sırrın kime danışır
Siyah zülfün mah yüzüne ** kıvrışır
Ayrılanlar elbet bir gün kavuşur
Ağlama sevdiğim gel dedi bana
Gel gel aman gelişine
Gül gül aman gülüşüne kurban olayım