ÜZGÜNÜM

Sönerse yangının bir gün
Dönersen tutsağınım yine
Ama kefilin olamaz aşk
Bu sefer üzgünüm
İstediğin oldu mu
Geçiş dönemi zordur
Işıkların içindesin
Gözünü kamaştıran
Özlemim olur
Asi canavarlarına karabasanlarına
Meydan okurum ama
Seninle işim zor olum
Sormadılar mı nerede
Tamamın nerede diye
Kuytu köşelerinde saklanıyordum
Sönerse yangının bir gün
Dönersen tutsağınım yine
Ama kefilin olamaz aşk
Bu sefer üzgünüm
Bu defa farklı, bu defa kesin
Bu defa dönüş yok hissediyorum
Yakmadı inan yordu ateşin
Bu defa üzgünüm
Sana kapıldığım o an
İçime sızan aşkına zevvel
Koptu benden uçtu buradan
Bir ben kaldım bomboş
Artık aynı kişi değilim
Dönsen de şahit yok aşka
İnanan yok hatırlayan
Bu defa üzgünüm
Sönerse yangının bir gün
Dönersen tutsağınım yine
Ama kefilin olamaz aşk
Bu sefer üzgünüm
Sönerse yangının bir gün
Dönersen tutsağınım yine
Ama kefilin olamaz aşk
Bu sefer üzgünüm